Świat wokół ciebie się zmienia
zmieniają się pory roku
stopy twe więzi ziemia
a oczy magia obłoków
Jesteś mieszkańcem ziemi
a uczysz się od obłoków
swojej niepewnej nadziei
ulotnej jak pory roku
Świat wokół ciebie się zmienia
przez ciebie płynie niepokój
płyną chmury po niebie
pod białą flagą obłoków
obłoków wiedza tajemna
obłoków fantasmagoria
obłoków cudze spojrzenia
obłoków pewność ulotna
/autor Ryszard Krynicki/
Witaj.Piękne niebiańskie obłoki 🙂 i przemyślenia :)Miłego weekendu 🙂
Witaj Morgano, obłoki to natury cuda, a przemyślenia cytowane, ale bardzo, bardzo mi bliskie… pozdrawiam
Dominiko, dobrze, że nie zapomniałaś o obłokach i fantasmagorii. Twoje zdjęcia przypomniały mi letni czas i siebie leżącą na pachnącej łące, wpatrzoną w niebo na przesuwające się białe obłoczki. Wyobraźnia podsuwała mi różne wydarzenia i osoby z mojego życia i było mi tak dobrze jak nigdy. Bo taka jest fantasmagoria, ni jawa, ni sen.Miłego odpoczynku Dominiko. :)))
Witaj Rozyno… pewnie, że nie zapomnę… to zbyt piękne.. życzę Tobie Rozyno wielu takich dni, kiedy nie wiadomo czy jawa to czy sen…
Te słowa budzą skojarzenia, jakby Grechuta – ale pamięć już nie ta. Moje ulubione zajęcie na działce to leżenie na plecach na jesionowym stole wyłożonym pledem. Bo stół duży i izolacja dobra. Tylko zawsze zapominam o aparacie
Witaj pellegrino, pamięć Cię nie zawiodła, słowa te pięknie zinterpretował Marek Grechuta w swoim, jak później się okazało ostatnim utworze… a apatat faktycznie…nigdy go nie ma, kiedy jest potrzebny…
Fajny wiersz Dominiko i świetne zdjęcia. Często spoglądam w górę i widzę jak chmury płyną po niebie, układają się w różne kształty. Zawsze mnie to ciekawiło:) Wieczorem znów patrzę, ile jest gwiazd.” A wokół świat się zmienia i zmieniają się pory roku”Pozdrawiam weekendowo i życzę dużo słoneczka:)
Witaj Marysiu, ja także często spoglądam w niebo… za dnia i w nocy… fascynujący jest ten nieodgadniony i tajemniczy świat…
To prawda Dominiko, wszytko co jest tajemnicze intryguje i fascynuje.Pozdrawiam późnym wieczorkiem i życzę jutro dobrego dnia:)
dziękuję i pozdrawiam nocną porą:-)))
Lubię chmury i ich fantastyczną różnorodność. Jednostajnie błękitne niebo męczy mnie po paru dniach.
Witaj Aniu, masz rację fantazyjne formy obłoków nigdy się nie nudzą… natomiast bezchmurne niebo … nużące bywa
Obłoki poszły już spać, a Ty?
Ty też… Więc śpij dobrze bo jutro czeka Cię ostatni dzień zimy 🙂
musisz wziąć pod uwagę, że mam wolne łącze i …siedzę jednak teraz w domu, a nie na tarasie, więc mam baaaaardzo wolne łącze
Jabłonka???!!! nie ja jeszcze nie śpię…
Obudziło mnie pięęęękne słońce!! Twoją odpowiedz dostałam dopiero teraz -czy to tak wolno przepływa, czy to po prostu my mamy jak zwykle problem z komunikacją za pomocą nowoczesnej technologii?? 😉
niestety, to tak wolno przepływa… u mnie też był piękny słoneczny dzień i już znacznie dłuższy… buziaki
Marek Grechuta:) Uwielbiam:) Tez ogromnie lubię obłoki, niebo, zachody słońca, łuny na horyzoncie – widowiska zawsze jednorazowe, krótkie jak mgnienie oka. Też robię im zdjęcia i wiem, że tak łapię chwile:)Wszystko sie zmienia Dominiko. My też. Dlatego przefrunęłam gałązkę dalej, bo siedzieć w miejscu to nie jest życie.Ale cieszę się, ze mnie znalazłaś na nowym blogu i wierzę, ze bedzie nam tam dobrze wszystkim:)
Marek Grechuta, a póżniej Grzegorz Turnau pięknie zinterpretowali te słowa… dalszego spoglądania w niebo życzę 🙂 Dzięki za odpowiedź Rut, tylko nie zmieniaj zbyt szybko tych gałązek 😉 miłego dnia
Zdjęcia obłoków są bardzo dobrą ilustracją tego pięknego wiersza….i choć znam go na pamięć, podobnie, jak wiele innych piosenek Marka Grechuty, to jednak odebrałam go jakoś na nowo…dziękuję…:)))
utwory Marka Grechuty towarzyszą mi… od zawsze, również tak jak Ty znam je na pamięć… i wzruszają mnie ciągle tak samo, mimo upływu lat.. i ciągle na nowo je odkrywam…
To zaczynam nadrabianie zaległości. :))) Uwielbiam teatr nieba, a tekst oczywiście najlepiej w wersji Grechuty, bo też piękny. :))) Pozdrawiam serdecznie. :)))
Witam Magdaleno serdecznie, cieszę się, że trafiłaś… a niebo i Grechuta, to najwyższej klasy artyści…
niebo jest piękne…w każdej chwili inne i każdy je inaczej postrzega…
obłoków wiedza tajemna, obłowków fantasmagoria.. jak nasze życie
Nic mi więcej nie potrzeba…oprócz błękitnego nieba…:)
…oprócz góry wysokiej, oprócz drogi szerokiej… oprócz kawałka chleba…dzięki za odwiedziny :-))))