Rudy Miluś jest ulubionym bratem Małej Kici, ma 7 miesięcy, biało-rudą karnację, pręgowany ogon, bursztynowe, przenikliwe oczy, długie, zakręcone wąsiska i… całkiem spory bagaż kocięcych doświadczeń;
Jest zawadiaką i łobuziakiem, obdażonym jednak dużym wdziękiem i urokiem osobistym.
Miluś, oprócz zabaw towarzyskich z Zorką i Kicią, ma dwie pasje. Pierwszą jest drzemka, wylegiwanie się na kanapie, spanie, przeciąganie się , ziewanie…, drugą natomiast …polowanie. Jest on bardzo sprawnym łowcą, potrafi godzinami, nawet na śniegu i mrozie, czekać przed norą ryjówki, by w rezultacie ją upolować, trzymając w pyszczku dumnie przez podwórko przedefiladować i owo trofeum rzucić u mych stóp. Czego oczywiście nie popieram… Instynkt ten jednak jest u Milusia mocno rozwinięty i trudno go poskromić.
Kiedy siedzę na fotelu przy komputerze, kocurek często ociera się o moje nogi, krąży wokół z podniesionym ogonem, po czym wskakuje mi na kolana, składa kocie pocałunki – czołem o moje czoło, noskiem o mój nos, mrucząc przy tym intensywnie.
W końcu zadowolony zwija się w kłębek na podłodze i zasypia jak Zorka, którą w ten sposób naśladuje.
I tak na kolanach śpi wtulona Kicia, a Miluś i Zorka drzemią przy mnie na podłodze. Wiecie jakie to trudne żeby teraz wstać i zrobić sobie herbatę???