a w domu… leśne ślimaki ;–))
na jeziorze lód
Z różnych stron Polski docierają do mnie informacje o tym, że nadeszła wiosna lub że zaraz nadejdzie, że w ogródkch zakiełkowały tulipany, na krzewach pojawiły się bazie, a czapki i szaliki powędrowały do szuflady. U nas na Pojezierzu sprawa wiosennej aury wygląda całkiem inaczej. Słońce świeci wesołym blaskiem, ale jeszcze nie grzeje, resztki śniegu wciąż leżą na polach, drogach i w lesie. Jeziora pokrywa gruba warstwa lodu, miejscami przechodząc w cienką lodową powłokę.
Kruchy lód nie przeszkadza amatorom wędkowania, śmiało przechadzają się oni po tafli jeziora, wiercą w lodzie otwory, cierpliwie czekają aż pojawi się rybka.
Natomiast ja przechadzam się po stabilniejszym gruncie usłanym złoto-brązowymi liśćmi, które leżą tu cały rok, od jesieni do wiosny, zimą oraz latem.
Docieram do osady Mieliwo, na którą składa się jeden dom, uroczo usytuowany nad brzegiem jeziora Sosno.
Nad strumykiem trwa wycinka drzew.
Przyznać muszę, że tutaj w wąwozie otoczonym lasem i ja poczułam obecność wiosny :–)
Pojezierze Brodnickie w obiektywie Gości, cz.II
Autorem ośmiu poniższych zdjęć jest Piotr Borsuk.
Grudzień 2013, Sumówko,
Grudzień 2013, Sumówko,
Grudzień 2013, Sumówko,
Grudzień 2013, Sumówko,
Grudzień 2013, Sumówko,
Styczeń 2014, rezerwat florystyczny, Bachotek,
Styczeń 2014, rezerwat florystyczny Bachotek,
Styczeń 2014, rezerwat florystyczny Bachotek.
Toruń, miasto Aniołów..
Toruń – stare gotyckie miasto, odkrywam je wciąż na nowo. Spacerując wśród znanych zabytków, wypatruję ciekawych detali, którymi ozdobione są gzymsy, zwieńczenia dachów, parapety okien, mury obronne, portale…
Symbolem Torunia jest Anioł pod postacią Kobiety, która to Kobieta-Anioł przez Niebiosa zesłana została średniowiecznym mieszkańcom grodu. Anioł miał otoczyć miasto opieką i ciepłem oraz zjednoczyć ludzi pracujących przy budowie dzwonu Tuba Dei. Dzwon ów odlany został w 1500 r. i usadowiony na wieży katedry św. Janów.
Nie mogło stać się inaczej, to właśnie Anioł został umieszczony na toruńskim Herbie, dzierży owa Anielica w prawej dłoni klucz do bram miasta oraz trzyma przed sobą tarczę na której wyryta jest brama, fragment murów obronnych i trzy baszty. Baszty mówią o sile miasta, wspomaganej anielską potęgą, jedno skrzydło bramy jest otwarte zapraszając gości, podróżnych do bogatego kupieckiego grodu. Drugie skrzydło bramy jest zamknięte – dla wrogów przed którymi opuszczana była krata i zamykane wrota.
Dziś wypatruję w Toruniu Aniołów, przybierają one różną postać…
Wędruję wąskimi uliczkami, podziwiam zaułki, stare kamienice, podziwiam Anioły, a one wcielają się w różne role.
Zaczytane, zamyślone postacie..
Rozmarzone, bujające w obłokach dziewczyny…
Mieszczanie o srogich obliczach i groźnym spojrzeniu, to dla mnie dziś też są Anioły.
I Diabeł jest Aniołem, patronuje bowiem Pierogarni Stary Toruń, gdzie w czeluściach gorącego pieca drewnem pali, a pierogi ze szpinakiem i fetą stanowią kompozycję smaków anielsko pyszną :–)
Tak to czasem już jest, że Anioł Diabłem się staje.. i odwrotnie.
śnieg, lód i wiatr…
sanna, parska raźno koń…
… słychać rżenie koni, słychać dzwonki sań…
…dwie klacze, kasztanowa i kara powożone przez Pana Józefa, niosąc ze sobą woń siana i stajni, niczym wicher wpadają do Siedliska… 
…gdy sanie i saneczki są już zapełnione, wichrem gnane konie, parskając wesoło, z impetem suną w dal…
…dorośli cieszą się jak dzieci, a im kto starszy, tym bardziej zadowolony…
…suną sanie białą drogą, wśród pokrytych śniegiem pól, dzwonią dzwonki sań, parskają konie, mróz szczypie w policzki i nos…
…słońce jest już nisko na niebie, a uczestnicy sanny mimo spożywania rozgrzewających trunków jednak trochę zmarźnięci …
…dzyń, dzyń, dzyń dzwonią dzwoneczki, prychają zmęczone konie, wracamy do domu…
gdy Siedlisko śpi…
Jest Noc. Zimowa, mroźna Noc. Dopaliły się już do ostatniego ogarka wszyskie płomieniem migocące wieczorne świece. Wszyscy w Siedlisku już śpią. Wtuleni w puchowy obłok Nocy. KiciKłębuszki zakręcone. MiluśKotki wzdychające. Pędzące na oślep ZorkoŁapki. Pochrapujące ostoje TomiGranitowe. Ja nie śpię, wychodzę w zimową, mroźną Noc. Wychodzę oddychać świeżym, stycznowym powietrzem. Pod stopami słyszę skrzypienie Zimy, bardzo mroźnej Zimy. Spoglądam na Ziemię, jest spowita Snem, białosrebrzystym koronkowym szalem. Spogladam na Gwiazdy, są wysoko na czarnogranatowym Niebie. Jednocześnie są jednak bardzo blisko, na wyciągnięcie ręki. Są jasne, jak niedawny płomyk świecy. Są Nie Do Uchwycenia.
nadeszła zima
Nadeszła zima, ziemia i niebo przybrały mlecznobiały kolor, a lekki mróz nadał temu śnieżnemu kolorytowi wyraźnego charakteru.
Skoro zima się rozgościła, trzeba korzystać z jej uroków, czerpiąc radość z każdego dnia. Śniegu jest akurat tyle, że śmiało wskoczyć można w narty biegowe.
W moim wykonaniu bieganie na nartach przypomina raczej człapanie, ale sprawia mi to wielką frajdę :–)) Zapraszamy do Siedliska, zwłaszcza Tych, którzy zimą Sumówka jeszcze nie widzieli…
Pojezierze Brodnickie w obiektywie Gości, cz.I
Sierpień 2013, Sumówko, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
Sierpień 2013, Sumówko, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
Sierpień 2013, Sumówko, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
Lipiec 2013, Sumówko, autor zdjęcia Wojciech Skorupa
Lipiec 2013, Sumówko, autor zdjęcia Wojciech Skorupa
Sierpień 2013, jez. Sosno, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
Sierpień 2013, Sumówko Leśne Siedlisko, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
Lipiec 2013, Sumówko Leśne Siedlisko, autor zdjęcia Wojciech Skorupa
Lipiec 2013 r, Sumówko Leśne Siedlisko, autor zdjęcia Wojciech Skorupa
Sierpień 2013, Sumówko Leśne Siedlisko, autor zdjęcia Andrzej Ledóchowski
spichlerz przy ulicy Św. Jakuba
W Brodnicy przy ulicy Św. Jakuba znajduje się ceglany spichlerz o cechach renesansowych zbudowany w 1604 r., przebudowany w XIX w., odrestaurowany w latach 90-tych XX w. Obecnie znajduje się w nim Muzeum, zaglądamy tam…
Na parterze mieści się wystawa stała: Życie codzienne mezolitycznych myśliwych z Mszana sprzed 10.000 lat. Stanowisko archeologiczne Mszano leży 6 km na pd.-zach. od Brodnicy, na prawym brzegu Drwęcy. Pierwotnie znajdowało się na wydmowym cyplu usytuowanym między rzeką a nieistniejącym obecnie jeziorem. Przetrwały tu interesujące znaleziska będące pozostałością osadnictwa grup myśliwsko-zbieracko-łowieckich jak np. relikty obiektu mieszkalnego, który obok eksponatów kultury materialnej stanowi ekspozycję muzealną.
Na kondygnacji pierwszej i drugiej zabytowego spichlerza od niemal roku działa Centrum Edukacji Ekologicznej. Placówka ta wyposażona została w sprzęt multimedialny z ciekawymi programami edukacujnymi, które ilustrują bogactwo flory, fauny i środowiska przyrodniczego Pojezierza Brodnickiego.
W licznych gablotach umieszczono modele roślin, grzybów oraz skamieliny, dwa olbrzymie akwaria pokazują ryby jeziorne i rzeczne oraz ich środowisko, a ponad 100 okazów wypchanych zwierząt pozwala przyjrzeć się im z bardzo bliska…
Skutki działalności człowieka – zmiany i zniszczenia środowiska naturalnego, które pojawiły się wraz z rozwojem cywilizacji – stanowią istotną część programu Centrum Edukacji Ekologicznej.
Muzeum czynne jest codziennie od 10.00 do 14.00, wstęp jest bezpłatny.