gdy Siedlisko śpi…

Jest Noc. Zimowa, mroźna Noc. Dopaliły się już do ostatniego ogarka wszyskie płomieniem migocące wieczorne świece. Wszyscy w Siedlisku już śpią. Wtuleni w puchowy obłok Nocy. KiciKłębuszki zakręcone. MiluśKotki wzdychające. Pędzące na oślep ZorkoŁapki. Pochrapujące ostoje TomiGranitowe. Ja nie śpię, wychodzę w zimową, mroźną Noc. Wychodzę oddychać świeżym, stycznowym powietrzem. Pod stopami słyszę skrzypienie Zimy, bardzo mroźnej Zimy. Spoglądam na Ziemię, jest spowita Snem, białosrebrzystym koronkowym szalem. Spogladam na Gwiazdy, są wysoko na czarnogranatowym  Niebie. Jednocześnie są jednak bardzo blisko, na wyciągnięcie ręki. Są jasne, jak niedawny płomyk świecy. Są Nie Do Uchwycenia.  

18 Replies to “gdy Siedlisko śpi…”

      1. Nie ma już Motylkowa… Może kiedyś, za jakiś czas pojawi się coś nowego. Ale to za jakiś czas… Niekiedy tak trzeba… Buziaki

  1. Po prostu magia! Dominiczko urok i swiatlo swiec rowniez mnie zachwyca, tylko to czyszczenie mebli to czasami koszmar, ale co tam, chwilo trwaj !

    U nas bardzo mrozno, snieznie i wietrznie – pozdrawiam:)

  2. Od roku jestem w Sumówku duchem. Może kiedyś i ciało tam zawita. Na szczęście duch dzieli się z ciałem i razem wdychamy tę atmosferę. Bardzo serdecznie pozdrawiam i dziękuję.

    1. Witaj Małgosiu :–)) jest mi bardzo miło gościć Ciebie
      w Siedlisku, niesamowite, że jesteś tu od roku, a ja o tym dowiaduję się dopiero teraz ;–)) Bardzi, bardzo serdecznie pozdrawiam i zapraszam, Duszę i Ciało :—))

    2. Dzięki za zaproszenie – wybieram się i wybieram… Parę przeszkód do pokonania. Parę stworów do zaopiekowania. Ale wszystko do pokonania. Taką mam nadzieję. 🙂

  3. Dominiko! Nocna Wróżko Cudownej Krainy…Czarujesz aparatem jak różdżką.Tak pięknie u Ciebie.Pozdrawiam serdecznie.

  4. Dominiko, Twoje zdjęcia jak zawsze zachwycają – jak w bajce 🙂 Tęsknię za zimą w Sumówku … Pozdrawiam Was cieplutko 🙂

  5. Kochana, rozczuliłam się bardzo . Też tak mam tylko,,że ja wychodzę na balkon , łzy płyną i nic to że zamarzają na policzkach…., świece płoną spoglądam w niebo i wypatruję tej mojej gwiazdki na niebie którą wiem,że już
    nigdy nie dotknę ale w sercu żar gorących uczuć przetrwa najmrożniejszą zimę.

    Czego i Tobie Kochana życzę:-))

Skomentuj ~Dominika Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *